ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟ 133/2008 ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ

ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟ 133/2008 ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΠΟΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΕ
ΕΝΙΑΙΑ ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΔΗΜΟΣΙΑ & ΔΩΡΕΑΝ

Συνεχίζοντας την πολιτική της ΕΕ στην υποβάθμιση και ιδιωτικοποίησης της παιδείας και της έρευνας, η κυβέρνηση της Ιταλίας (είτε κεντροδεξιά – είτε κεντροαριστερά), περνάει ένα νόμο που μετατρέπει τα Πανεπιστήμια σε ιδιωτικά ιδρύματα.

Με αυτόν τον τρόπο, μειώνεται το διδακτικό προσωπικό, το οποίο περνάει σε καθεστώς ιδιωτικού υπαλλήλου, κόβεται η όποια κρατική χρηματοδότηση υπάρχει ως τώρα, το κόστος των σπουδών περνάει ακόμα πιο βαθιά στις τσέπες των φοιτητών, οι επιχειρήσεις εισχωρούν πιο βαθιά στο πεδίο της ανώτατης εκπαίδευσης, γνώσης και έρευνας. Πολλά Πανεπιστήμια θα βρεθούν στα πρόθυρα κλεισίματος όπως κάθε ιδιωτική επιχείρηση που δεν βγάζει κέρδος.

Αποδεικνύεται πιο καθαρά από ποτέ ότι η πολιτική της ΕΕ είναι ενιαία. Χτυπάει σε όλη την Ευρώπη την Ανώτατη Εκπαίδευση και τα επαγγελματικά δικαιώματα των φοιτητών. Όπως ΝΔ – ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να καταργήσουν το άρθρο 16 και να εφαρμόσουν το νόμο πλαίσιο της ιδιωτικοποίησης στην Ελλάδα (νόμος που καθορίζει την επιχειρηματική λειτουργία των ΑΕΙ και τα μετατρέπει στο επίπεδο των ως τώρα Ιταλικών, δηλαδή με δίδακτρα, επιχειρήσεις στο καθορισμό του προγράμματος σπουδών και έρευνας, πληρωμή των βιβλίων, κατάργηση κάθε δωρεάν προσφοράς προς τους φοιτητές κτλ).

Φαίνεται ότι η πολιτική αυτή δεν είναι απλώς κεντροδεξιά ή κεντροαριστερή επιλογή αλλά ανάγκη της ΕΕ και των επιχειρήσεων, μονοπωλίων και κυβερνήσεων που την στηρίζουν και την συγκροτούν. Ο νόμος 133/2008, αποτελεί την Ιταλική συνεισφορά στις κατευθύνσεις της Μπολόνια (των αποφάσεων των Υπουργών Παιδείας της ΕΕ). Ερχόμενοι εξωτερικό βλέπουμε τι σημαίνει ιδιωτικοποιημένη εκπαίδευση, βλέπουμε στην πράξη την πολιτική της ΕΕ και την δήθεν «ανησυχία» της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ για την διαρροή φοιτητών στο εξωτερικό. Την ίδια πολιτική, με διαφορετική τακτική, εφαρμόζουν και στην χώρα μας.

Τα Πανεπιστήμια θα παρέχουν ελεγμένη γνώση, αναλόγως με τις ανάγκες των μονοπωλίων όπως για παράδειγμα το Πολυτεχνείο του Τορίνο που συνεργάζεται με την FIAT. Παραδείγματα τέτοια υπάρχουν πολλά στην Ιταλία και στην Ελλάδα.

Η αναγνώριση των ΚΕΣ στην χώρα μας (κοινοτική οδηγία της ΕΕ 36/2005), μαζί με τον νόμο πλαίσιο, την κατάργηση του άρθρου 16, την ίδρυση του ΔΟΑΤΑΠ, την αξιολόγηση, δείχνουν που βαδίζει η εκπαίδευση στη χώρα μας και πανευρωπαϊκά. Η αναλογία με την Ιταλία είναι κάτι παραπάνω από ίδια.

Αν δεν αντιδράσουμε άμεσα, Έλληνες και Ιταλοί φοιτητές, δεν αποτελέσουμε μέρος του ευρύτερου λαϊκού κινήματος, η εκπαίδευση θα υποβαθμιστεί ακόμα περισσότερο, θα έχουμε ιδιωτικοποιημένη έρευνα για το κέρδος των εταιριών κι όχι την πρόοδο της κοινωνίας με τραγικά αποτελέσματα (πχ στην Ιατρική – Φαρμακευτική), θα πληρώνουμε όλο και περισσότερο. Όσοι δεν έχουν, δεν θα σπουδάζουν. Ο αγώνας που γίνεται τώρα στην Ιταλία, ο αγώνας ο δικός μας συνδυάζεται και για να μην καταλήξουν τα Ελληνικά Πανεπιστήμια σε ιδιωτικά ιδρύματα όπως της Ιταλίας.

Έτσι παλεύουμε για:
· Μη εφαρμογή του νόμου 133/2008 και την πλήρη κατάργηση του.
· Αποκλειστική κρατική χρηματοδότηση των Πανεπιστημίων για την κάλυψη της εκπαιδευτικής, ερευνητικής, διοικητικής και άλλης δραστηριότητας στο πλαίσιο αποκλειστικά Ενιαίας Ανώτατης Δημόσιας Εκπαίδευσης.
· Μη επιχειρηματική δράση στα Πανεπιστήμια.
· Δραστική μείωση με στόχο την κατάργηση των διδάκτρων στα Ιταλικά Πανεπιστήμια.
· Μη μείωση του διδακτικού προσωπικού και το πέρασμα του σε καθεστώς ιδιωτικής απασχόλησης. Απαιτούμε διδακτικό προσωπικό με διδακτορικό με ενιαίες εργασιακές σχέσεις, πλήρους αποκλειστικής απασχόλησης.
· Δωρεάν βιβλία, σίτιση, στέγαση, συγκοινωνίες, εισόδου σε χώρους πολιτισμού και αθλητισμού με πλήρη ευθύνη του κράτους και των αποκλειστικά δημόσιων Πανεπιστημίων.
· Μόνη προϋπόθεση για εργασία το πτυχίο με αποκλειστικά επιστημονικό αντικείμενο. Πρακτική μέσα σε αυτό. Κατάργηση των εξετάσεων στους επαγγελματικούς συλλόγους. Όχι στα stage και την απλήρωτη ανασφάλιστη εργασία.
· Κατάργηση του κύκλου σπουδών και τις διδακτικές μονάδες. Ενιαίο πρόγραμμα σπουδών ανά επιστημονικό αντικείμενο. Μεταπτυχιακό που θα οδηγεί αποκλειστικά σε διδακτορικό.
· Συνδικαλιστικές ελευθερίες στις σχολές. Όχι στις κάμερες.

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΕΝΙΑΙΑ ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ώστε:
· Να βγούμε πτυχιούχοι πλήρως μορφωμένοι στο επιστημονικό αντικείμενο.
· Έτοιμη να προχωρήσουμε σε διδακτορικό, να κάνουμε έρευνα, να προσφέρουμε στην επιστήμη και τις ανάγκες της κοινωνίας.
· Να έχουμε εργασία σταθερή στη βάση του αντικειμένου μας, με μισθούς που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες.

Μέχρι την κατάργηση του ΔΟΑΤΑΠ, που αποτελεί τώρα εργαλείο αναγνώρισης ιδιωτικής εκπαίδευσης, απαιτούμε την μείωση του χρόνου διαδικασίας αναγνώρισης και την κατάργηση των παράβολων και την μη αναγνώριση διπλωμάτων κολλεγίων, ιδιωτικών σχολών, τριετών προπτυχιακών.

Οι όροι δουλειάς(λόγω των πολιτικών της ΕΕ) δεν βασίζονται στα περισσότερα χαρτιά και διπλώματα του απόφοιτου αλλά στην οικονομία. Όταν η ΕΕ αποφασίζει την 65ωρη εβδομαδιαία εργασία, την διάλυση της ασφάλισης και των χαμηλών μισθών, είτε φοιτητής Πανεπιστημίου, είτε ΤΕΙ, είτε ΚΕΣ, όλοι θα έχουμε κουτσουρεμένα δικαιώματα. Η λογική του ανταγωνισμού και συντεχνιασμού μεταξύ σπουδαστών αδυνατίζει τον αγώνα, υποβαθμίζει όλων τα δικαιώματα τελικώς.

Στην λογική της Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης, σε σύγκρουση με τα μονοπώλια και τις αποφάσεις της ΕΕ και των κυβερνήσεων, μπορούμε να ενωθούμε στην πάλη για μόρφωση – δουλιά – ζωή.

ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ.

14 ΝΕΟΜΒΡΗ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΑΝΙΤΑΛΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΡΩΜΗ.

ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ Κ.Σ. ΙΤΑΛΙΑΣ